Βοστονέζος αστυνομικός, με τη βοήθεια μυστηριώδους "συμβούλου", προσπαθεί να ξετυλίξει το εταιρικοκυβερνητικό κουβάρι που ξεκινάει από τη δολοφονία της κόρης του.Edge of Darkness, PhotographΣτα 70 του ο Martin Campbell γυρνάει το Green Lantern (2011) κι έρχεται από τον καλύτερο James Bond ever (και βάλε), οπότε τη μεταφορά στη μεγάλη οθόνη μιας προ εικοσπενταετίας μίνι-σειράς του που τυγχάνει και η πιο αναγνωρισμένη πολιτικοθριλερική της δεκαετίας της (και βάλε) ελπίζεις βάσιμα να την έχει κάνει μόνο με την ευκαιρία της ασημένιας επετείου της. Και όντως, σα να τον έχει μόλις τσιμπήσει κανένα studio από το Sundance (ή το Raindance αν προτιμάς) ο Campbell στήνει τις περισσότερες σκηνές του με φρεσκάδα, αμεσότητα, ευκρίνεια και σβελτάδα, και τις δένει με βαρβαρότητα που θα ζήλευε και ο Mel Gibson που μπορεί να αρκείται στον πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά από τη πρώτη φορά που μιλάει στο φάντασμα της κόρης του καταλαβαίνεις ότι είδε τον ντεντέκτιβ Thomas Craven σα τον Don Vito Corleone του. Έτσι, για μια τουλάχιστο ώρα, χάρη μάλλον και στον William Monahan που ειδικεύεται πια (μετά το Departed (2006)) στο να κάνει γάργαρες τέτοιες πολυπλοκιές, η ταινία αποστάζει καλπάζοντας τη σειρά όσο ο Mad Mel φορτώνει και περισσότερο με κάθε κομμάτι που προσθέτει στο παζλ. Στην ουσία βέβαια η πρωτότυπη ιστορία δεν είχε στόχο καμιά εύκολη αποκάθαρση ούτε του ήρωα ούτε του θεατή, και η κινηματογραφική Άκρη σέβεται αυτό το πνεύμα χωρίς να αγκαλιάζει κατά γράμμα όποιο δέντρο βρίσκει στο δρόμο, οπότε γρήγορα καταλαβαίνεις ότι η εκδίκηση των φόνων δε πρόκειται να είναι.. χορταστική και δύσκολα βλέπεις τίποτα γαιο-μυστικιστικο-πνευματικό υποκατάστατο (ειδικά άμα έχεις υπόψη τις υποσχέσεις για θανατερή σοβαρότητα αυτή τη φορά από την παραγωγή), με αποτέλεσμα μια σταδιακή αποκλιμάκωση την οποία δεν ανατρέπει ούτε η ψιλοακαταλαβίστικη στάση του χαρακτήρα του Ray Winstone (που σε κάνει να υποψιάζεσαι ότι η αποχώρηση του Robert DeNiro από τον ρόλο μπορεί όντως να ήταν για δημιουργικές διαφορές) ούτε η brilliant απόφαση να διανεμηθούν οι κακούργοι σε ηθοποιούς (σα τον Danny Huston) τόσο τυποποιημένους που δε βλέπεις την ώρα που θα τους καθαρίσει ο Mel από τη στιγμή που διαβάζεις το όνομά τους στα credits.Download rapidshare
mftm.blogspot.com
Δημοσίευση σχολίου