Τηλεσκόπιο ΧΑΜΠΛ

Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο ΧΑΜΠΛ (HUBBLE)
Ο Έντγουιν Πάουελ Χαμπλ γεννήθηκε το 1889 στο Μισούρι των ΗΠΑ και θεωρείται ως ο ιδρυτής της εξωγαλαξιακής αστρονομίας, ενώ προσέφερε την πρώτη μαρτυρία για τη διαστολή του Σύμπαντος.Το ενδιαφέρον του Χαμπλ για την αστρονομία αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου. Κατά την παραμονή του στο Σικάγο, ο Χαμπλ απέκτησε πτυχίο Μαθηματικών και Αστρονομίας (1910), καθώς και τη φήμη ενός ικανού πυγμάχου.Μετά την απόκτηση του πτυχίου του, όμως, εγκατέλειψε τόσο την αστρονομία όσο και τον αθλητισμό, επιτυγχάνοντας μια υποτροφία για να σπουδάσει νομικά στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.Το 1913, ένα χρόνο μετά την αποφοίτησή του, εντάχθηκε στο δικηγορικό σύλλογο του Κεντάκι, για να εγκαταλείψει λίγο αργότερα την άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος, αισθανόμενος ανία από την συνεχή απασχόλησή του με δικηγορικές υποθέσεις.Πολυτάλαντος άνθρωπος ο Χαμπλ κατέληξε οριστικά να ασχοληθεί με την αστρονομία, επιστρέφοντας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου και συνεργαζόμενος με το Αστεροσκοπείο Γιερκς της Πολιτείας Γουισκονσίν.

Αφού απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα το 1917 και υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Χαμπλ άρχισε να εργάζεται στο Αστεροσκοπείο του Όρους Γουίλσον, όπου πραγματοποίησε τις ανακαλύψεις του σχετικά με τα εξωγαλαξιακά φαινόμενα.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Αστεροσκοπείο του Όρους Γουίλσον, ο Χαμπλ (την περίοδο 1922-1924) ανακάλυψε ότι τα νεφελώματα που παρατηρούνται στην ουράνια σφαίρα δεν ανήκουν όλα στον Γαλαξία μας.

Εξάλλου, διαπίστωσε ότι ορισμένα νεφελώματα περιλαμβάνουν έναν τύπο μεταβλητών αστέρων, τους Κηφείδες, για τους οποίους ήταν ήδη γνωστή η σχέση ανάμεσα στην λαμπρότητα και στην περιοδικότητα της μεταβολής της.

Χρησιμοποιώντας τη σχέση, την οποία εξήγαγε, ανάμεσα στην απόσταση, στο φαινόμενο μέγεθος και στο απόλυτο μέγεθος, οδηγήθηκε στο συμπέρασμα ότι αυτοί οι Κηφείδες απέχουν από την Γη μερικές εκατοντάδες χιλιάδες έτη φωτός και, επομένως, είναι τοποθετημένοι εκτός των ορίων του Γαλαξία. Κατά συνέπεια, τα νεφελώματα, στα οποία ανήκουν, είναι στην πραγματικότητα γαλαξίες ανεξάρτητοι από τον δικό μας Γαλαξία.

Η ανακάλυψη αυτή, την οποία ο Χαμπλ ανακοίνωσε το 1924, ανάγκασε τους αστρονόμους να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους για τη δομή του Σύμπαντος.

Λίγο μετά την ανακάλυψη της ύπαρξης των εξωτερικών γαλαξιών, ο Χαμπλ ανέλαβε την ταξινόμησή τους, σύμφωνα με τις μορφές τους. Κατά τη διάρκεια της μελέτης των γαλαξιών, ο Χαμπλ οδηγήθηκε στη δεύτερη μεγάλη ανακάλυψή του (1927), ότι οι γαλαξίες απομακρύνονται από μας με ταχύτητα, η οποία είναι τόσο μεγαλύτερη όσο μεγαλύτερη είναι η απόστασή τους.Οι επιπτώσεις αυτής της ανακάλυψης υπήρξαν σημαντικές. Το Σύμπαν, το οποίο για μακρά χρονική περίοδο είχε θεωρηθεί στατικό, αποδείχθηκε ότι διαστέλλεται. Το 1929, μάλιστα, ο Χαμπλ ανακάλυψε ότι το Σύμπαν διαστέλλεται με τέτοιο τρόπο, ώστε ο λόγος της ταχύτητας των γαλαξιών προς την απόστασή τους να είναι σταθερός. Το μέγεθος αυτό αναφέρεται σήμερα ως σταθερά του Χαμπλ.Παρόλο που οι απόψεις του Χαμπλ σε ό,τι αφορά τη διαστολή του Σύμπαντος ήταν ορθές, ο υπολογισμός της τιμής της φερώνυμης σταθεράς αποδείχθηκε εσφαλμένος, αφού οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι ο Γαλαξίας μας είναι μεγαλύτερος από τους άλλους γαλαξίες και ότι η ηλικία του Σύμπαντος είναι μικρότερη από την υποτιθέμενη ηλικία της Γης. Άλλοι αστρονόμοι, όμως, αναπροσάρμοσαν τα συμπεράσματα του Χαμπλ, διατηρώντας, ωστόσο, τη βασική φιλοσοφία της θεωρίας του. Έτσι, κατέληξαν σε μία εικόνα του Σύμπαντος, που διαστέλλεται με σταθερό ρυθμό εδώ και 10 ως 20 δισεκατομμύρια χρόνια.Για τα επιτεύγματά του στην αστρονομία, ο Χαμπλ δέχθηκε πολλά βραβεία και τιμητικές διακρίσεις.
Τό Hubble το τηλεσκόπιο που σχεδιάστηκε με ειδικά σχεδιασμένα κάτοπτρα για να μπορεί να φωτογραφίζει με λεπτομέρεια τα πιο απομακρυσμένα σημεία του γαλαξία λόγω και της προνομιακής του θέσης στο διάστημα μπορεί να αποκαλύψει στους επιστήμονες πλανήτες και άστρα δίνοντας εικόνες υψηλής ανάλυσης με έλάχιστο φώς. Από το 2003 οι αστροναύτες συνεχώς επισκευάζουν το τηλεσκόπιο ώστε να μπορεί να είναι σε λειτουργία μέχρι να το αντικαταστήσουν με το νέο εξελιγμένο James Webb Space Telescope (JWST)που θα τεθεί σε τροχιά το 2014.